czwartek, 18 sierpnia 2016

De citato modo dormiendi

Amator meae olim K.[not hodiernae, sed quae mihi adfuerat ante 27 abhinc annos], negotiator Helvetus (Francophonus) valde libidinosus, nuncupemus eum G., saepe Varsoviae sat mane e lecto K. [ego post eum K. lectumque sui occupavi] consurgere solebat, nam volatum Turicum habuit hora sexta (aut quid simile) matutina. Tunc, vespere ante volatum, rebus Veneriis transactis, dicere ad K. solebat:
- Il faut vite dormir! (Debemus dormire citissime!)
Quam ob rem postea una cum K. ridere solebamus, quasi posset quis sua sponte aut citius, aut lentius dormire.
At nunc, cum hora nocturna altera aut tertia interdum in lectum venio, de verbis G. cogito. Ipse G. aut mortuus nunc, aut octogenarius fere vir est. De sorte K. quoque nescio, sed si mortua esset, verisimiliter aliquis amicorum nobis mutuorum me certiorem fecisset.  
---
In caupona "Relax" nimis magna turba hipsterorum hodie adfuit - nolui 20 minutis ad caffeam expressam mihi adportandam exspectare.
Caelum Varsoviae dimidia parte serenum, dimidia nimbosum.
Bonum tibi diem, lector!

3 komentarze:

  1. Primum istam de K Gque rem prorsus perperam interpretatus sum: Te putabam "post [G] K lectumque occupavisse" omnibus singulis diebus: nempe ille mane consurgere solere, ad volatum discedere, et te, illo absente, K lectumque occupare, ante reditum suum.

    K illius admodum zelotypus eram.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Fortasse non male cogitasti. Nam, ut multo postea didici, K. per tempus quoddam dormiebat simul cum me, et cum G., licet officialiter ego, non G., novus "amicus" eius fuerim. Cuius rei certe tunc insciens eram. Adiciem quoque K. puellam maxime catholicam se putasse - unoqueque die Solis missae sanctae in ecclasia aderat.

      Usuń